"بگذار کز دامان شب فردا برآید"

گفتگوی ذیل توسط دکتر محمود اسعدی در هشتمین شماره مجله "چهره های ماندگار" در اردیبهشت ماه سال جاری انجام و به تازگی منتشر شده که به مناسبت فوت مرحوم استاد سبزواری از نظر می گذرد .

استاد حسین ممتحنی، مشهور به حمید سبزواری سال 1304 در سبزوار در خانوادهای مسلمان و معتقد زاده شد.

پدرش عبدالوهاب پیشه ور سادهای بود که قریحه شعری داشت.

جدش ملامحمد صادق ممتحنی شاعری مردمی بود که مجرم تخلص میکرد و آثارش در سفری به مشهد، در حمله راهزنان به یغما رفت.

وی در نوجوانی شاهد فرهنگ ستیزی، خشونت و سرکوب احساسات مذهبی مردم توسط رضاخان بود.

چهارده ساله بود که سرودن شعر را آغاز کرد: فریاد نامه عنوان نخستین دفتر شعر او بود که با طنزی تلخ، دردهای مشترک مردم میهناش را به تصویر کشیده بود.

جوانی شانزده ساله بود که رضاخان سقوط کرد .

فقر و بیکاری، بیماری و قحطی، ظهور احزاب پرشمار سیاسی و آزادیهای نسبی، حاصل سقوط حکومت خودکامه رضاخان و حضور بیگانگان در کشور بود.

در آن سالها، به هر حزب و گروهی -که فکر میکرد حامل حقیقت یا حامی محرومانند- سری میزد.

اما به سرعت در مییافت که آن سرابها، هیچگاه نمیتوانند عطش عدالتخواهی و شوق استقلال جویی او را سیراب کنند و سر خورده کنار میکشید.